Ο Μετέ Καν Καϊνάρ καταγγέλλει: Λεφτά για τόκους υπάρχουν – για τα παιδιά όχι
Σκληρό κατηγορώ από τον σχολιαστή Μετέ Καν Καϊνάρ στην Evrensel, ο οποίος περιγράφει μια πραγματικότητα που σοκάρει: ο παιδικός υποσιτισμός “θερίζει” τα τουρκικά σχολεία, την ώρα που ο κρατικός προϋπολογισμός –όπως λέει– «ρίχνει δισεκατομμύρια στο κεφάλαιο και στους τόκους».
Τα νούμερα που σοκάρουν
Ο Καϊνάρ παρουσιάζει μια εικόνα που καμία χώρα του ΟΟΣΑ δεν θα ήθελε να δει:
- 25% των παιδιών πηγαίνουν σχολείο χωρίς πρωινό.
- 40%+ έχουν «κρυφή πείνα» λόγω σιδηροπενίας.
- 20% δεν τρώνε ένα σωστό γεύμα ούτε μία φορά την εβδομάδα.
- 33,8% ζουν σε υλική αποστέρηση – δεύτερη χειρότερη επίδοση στον ΟΟΣΑ.
Η κατάσταση για τους 15χρονους, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ 2024, χαρακτηρίζεται «ιδιαίτερα σοβαρή».
«Το σχολικό γεύμα δεν είναι πολυτέλεια – είναι σωσίβιο»
Ο αρθρογράφος σημειώνει ότι σε όλο τον κόσμο το δωρεάν σχολικό γεύμα:
- μειώνει την εγκατάλειψη του σχολείου,
- βελτιώνει τις επιδόσεις,
- προστατεύει τα παιδιά από κινδύνους,
- μειώνει την ανισότητα.
Κι όμως, στην Τουρκία δεν εφαρμόζεται μαζικό πρόγραμμα σχολικών γευμάτων.
«Λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά – Αλλά τα νούμερα λένε το αντίθετο»
Ο Καϊνάρ δίνει συγκεκριμένα μεγέθη:
- κόστος σχολικού γεύματος για ΟΛΑ τα παιδιά: 252,7 δισ. λίρες,
- αυτό είναι μόλις 1,5% του κρατικού προϋπολογισμού,
- ή 13% του προϋπολογισμού του Υπουργείου Παιδείας.
Και δίπλα σε αυτά βάζει τις πραγματικές κυβερνητικές προτεραιότητες:
- 2,74 τρισ. λίρες τόκοι – δέκα φορές το κόστος σχολικών γευμάτων,
- 168 δισ. λίρες στήριξη αγροτών,
- 50 δισ. λίρες επενδυτικά κίνητρα για ιδιωτικό κεφάλαιο.
Οι μεγάλοι όμιλοι και οι φοροαπαλλαγές
Ο σχολιαστής “δείχνει” τις ίδιες εταιρείες που εμφανίζονται συχνά στους κρατικούς διαγωνισμούς: Kolin, Cengiz, Makyol, Kalyon, Limak.
Υποστηρίζει ότι παίρνουν «γενναιόδωρες φοροαπαλλαγές», την ώρα που τα παιδιά «μένουν νηστικά».
«Δεν είναι τεχνικό πρόβλημα – είναι πολιτική επιλογή»
Το συμπέρασμα του Καϊνάρ είναι ωμό:
«Η κυβέρνηση λέει ότι δεν υπάρχουν πόροι. Στην πραγματικότητα, απλώς προτιμά να τους δώσει στους μεγάλους ομίλους αντί να ταΐσει τα παιδιά».
