Την ανάπτυξη οικοτουριστικών δραστηριοτήτων στο Ορφανοτροφείο Πριγκήπου, με στόχο τη διάσωση του ιστορικού κτιρίου, αποφάσισε η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Η απόφαση λήφθηκε έπειτα από της άκαρπες προσπάθειες πολλών χρόνων για ανεύρεση χρηματοδότησης για την αποκατάσταση του ξύλινου κτηριακού συγκροτήματος.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το Φανάρι είχε ετοιμάσει ήδη μελέτη αξιοποίησης, την οποία είχε παρουσιάσει η εταιρεία Sevotel, οπότε η προοπτική να λειτουργήσει το Ορφανοτροφείο ως ξενοδοχείο –όπως αρχικά είχε σχεδιαστεί–, μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο σχεδιασμός αφορά την προοπτική μακροχρόνιας μίσθωσης. Οι όροι πρόκειται να οριστικοποιηθούν στο προσεχές μέλλον από αρμόδια επιτροπή η οποία πρόκειται να συσταθεί.

Σε ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αναφέρεται: «Τις δυνατότητες αξιοποιήσεως του χώρου του Ορφανοτροφείου της Πριγκήπου εξέτασε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, την Τρίτη, 3 Ιουνίου 2025, κατά την τελευταία τακτική συνεδρίασή της για τον μήνα αυτό, κατόπιν λεπτομερούς ενημερώσεως από τον Εντιμολ. Άρχοντα Μ. Χαρτοφύλακα της Μ.τ.Χ.Ε. και Κοινοτικό παράγοντα κ. Παντελεήμονα Βίγκα». 

«Κατόπιν πολλών και άκαρπων προσπαθειών ανεύρεσης χρηματοδότησης για την αποκατάσταση του ξύλινου κτηριακού συγκροτήματος του Ορφανοτροφείου, το οποίο ύστερα από την επιβληθείσα διακοπή της λειτουργίας του, τη δεκαετία του ’60, παραδόθηκε στην φθορά του χρόνου και υπέστη εκτεταμένες ζημίες, ο Πατριάρχης και οι συνοδικοί Αρχιερείς, αφού εξέτασαν σχετική μελέτη που ζήτησε το Πατριαρχείο, αποφάσισαν ομοφώνως να επιταχυνθούν οι απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να αναπτυχθούν στον εν λόγω χώρο οικοτουριστικές δραστηριότητες, απόλυτα εναρμονισμένες με το περιβάλλον και τον αρχιτεκτονικό χαρακτήρα των Πριγκηποννήσων. Η απόφαση ελήφθη με σεβασμό στην ιστορική παρακαταθήκη του Ελληνικού Ορφανοτροφείου, το οποίο διαχρονικά υπηρέτησε τις ανάγκες της Ρωμαίηκης Κοινότητος, και με γνώμονα τη βιώσιμη ανάπτυξη του νησιωτικού συμπλέγματος του Μαρμαρά», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Επισημαίνεται ότι «τα επόμενα βήματα προς την υλοποίηση της παραπάνω αποφάσεως θα πραγματοποιηθούν στο αμέσως επόμενο διάστημα από ειδική Επιτροπή που θα οριστεί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο».

Το μεγαλύτερο ξύλινο κτίριο στην Ευρώπη

Πρόκειται για το μεγαλύτερο ξύλινο κτήριο στην Ευρώπη και το δεύτερο μεγαλύτερο παγκοσμίως, τα 20.000τμ συνολικού εμβαδού του περιλαμβάνουν 206 δωμάτια, κουζίνα και βιβλιοθήκη, και έχουν φιλοξενήσει δημοτικό σχολείο και εργαστήρια επαγγελματικής κατάρτισης. Βρίσκεται στην κορυφή του λόφου Isa Tepesi («Βουνό του Ιησού»), και η θέα στη Θάλασσα του Μαρμαρά είναι εντυπωσιακή.

Το κτήριο σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε το 1898 από τον Γαλλοοθωμανό αρχιτέκτονα Αλεξάντερ Βαλόρι ως πολυτελές ξενοδοχείο και καζίνο με την ονομασία Prinkipo Palace –θα ήταν το μεγαλύτερο της εποχής, σε όλη την Ανατολή–, για την Compagnie Internationale des Wagons-Lits, την ευρωπαϊκή εταιρεία επιβατικών τρένων που διαχειριζόταν το Οριάν Εξπρές. Το 1902 ωστόσο, όταν ο σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ δεν έδωσε άδεια για τη λειτουργία του, βγήκε στο σφυρί και αγοράστηκε από τη σύζυγο ενός επιφανούς Έλληνα τραπεζίτη, την Ελένη Ζαρίφη, η οποία το δώρισε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για να το λειτουργήσει ως ορφανοτροφείο. Τα εγκαίνια του ιδρύματος έγιναν έναν χρόνο αργότερα, το 1903.

Έκλεισε το 1964 με Κυπριακό και διώξεις Ελλήνων της Πόλης

Το 1964 –περίοδος έντασης με επίκεντρο το Κυπριακό και τις διώξεις κατά του ελληνικού στοιχείου της Πόλης– η Γενική Διεύθυνση Ιδρυμάτων της Τουρκίας αποφάσισε να σφραγίσει το Ορφανοτροφείο. Το ακίνητο κατασχέθηκε, και το 1997 πέρασε στην κυριότητα του τουρκικού κράτους.

Ακολούθησε πολυετής δικαστικός αγώνας από την πλευρά του Οικουμενικού Πατριαρχείου, με επίκληση των οθωμανικών διαταγμάτων που του παραχωρούσαν τίτλο ιδιοκτησίας. Το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της Τουρκίας απέρριψε τη διεκδίκηση, επικαλούμενο ότι το κτήριο για δεκαετίες δεν λειτουργούσε ως ορφανοτροφείο και εκ της αχρηστίας αυτής είχε μετατραπεί σε κατασχεμένο περιουσιακό στοιχείο.

Προσφυγή Οικουμενικού Πατριαρχείου στο ΕΔΑΔ

Ακολούθησε προσφυγή του Πατριαρχείου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο διέταξε το 2010 την Τουρκία να επιστρέψει το κτήριο στο Πατριαρχείο. Το 2012 συμπεριλήφθηκε στο Παγκόσμιο Παρατηρητήριο Μνημείων της UNESCO  (έχει χαρακτηριστεί μάλιστα «Απαραίτητο να διασωθεί»), και οι τουρκικές Αρχές το επέστρεψαν στην κατοχή του Πατριαρχείου. Τα χρόνια που μεσολάβησαν απαιτήθηκε μεγάλη κινητοποίηση προκειμένου να εξασφαλιστούν τα αναγκαία χρήματα για εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης.

Άννα Ανδρέου

«Στόχος μου ήταν να μάθουν οι Τούρκοι την αλήθεια για τη Σύνοδο της Νίκαιας, γιατί κυκλοφορούν πολλές λανθασμένες φήμες στην Τουρκία γύρω από αυτό το θέμα». Η Μελικέ Τσαπάν, η Τουρκάλα δημοσιογράφος η οποία εξειδικεύεται σε θέματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της ομογένειας στην Κωνσταντινούπολης, αυτή τη φορά εξέπληξε με ένα ντοκιμαντέρ για την επέτειο των 1700 χρόνων από την Α Οικομενική Σύνοδο της Νίκαιας, η οποία υπήρξε ιστορικό ορόσημο για τη χριστιανική Εκκλησία. Τίτλος του ντοκιμαντέρ «Σύνοδος Νίκαιας 325-2025» . Άλλωστε αυτή την περίοδο η Νίκαια άρχισε να συζητείται και στα τουρκικά τηλεοπτικά κανάλια λόγω και της επικείμενης επίσκεψης του Πάπα Λέοντος του 14^ου ο οποίος αναμένεται να φτάσει στην Κωνσταντινούπολη για την Θρονική Εορτή της 30^ης Νοεμβρίου και μαζί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη να επισκεφθούν τη Νίκαια τιμώντας την κοινή επέτειο των 1700 χρόνων.

Πρώτη προβολή στο Μαράσλειο Μέγαρο

Η πρώτη προβολή του ντοκιμαντέρ έγινε στις 30 Ιουνίου στο Μαράσλειο Μέγαρο στο Φανάρι παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και Αρχιερέων της Ιεράς Συνόδου, παραμονή της Θείας Λειτουργίας στο Φανάρι η οποία τίμησε την επέτειο των 1700 ετών από τη σύγκληση της Συνόδου της Νίκαιας. «Ούτε εγώ δεν περίμενα τόσο μεγάλο ενδιαφέρον γι αυτό το ντοκιμαντέρ. Δεν ήταν μόνο η αίθουσα κατά την προβολή που γέμισε αλλά και αργότερα όταν ανέβηκε στο YouTube το παρακολούθησαν μέσα σε 3 μέρες 4 χιλιάδες άνθρωποι», μου είπε η Μελικά Τσαπάν. «Οι Τούρκοι είναι διψούν να μάθουν για την ιστορία, είναι περίεργοι να μάθουν τί έγινε στην Νίκαια πριν από 1700 χρόνια», μου εξήγησε. Και μάλιστα τόνισε ότι δεν υπήρξε καμιά αρνητική αντίδραση στην Τουρκία.

Το ντοκιμαντέρ της Μελικέ Τσαπάν επιδίωξε να απαντήσει στα ερωτήματα: Τί είναι η ιστορική Σύνοδος της Νίκαιας η οποία στα τουρκικά αποκαλείται Ίζνικ και βρίσκεται μόνο δύο ώρες από την Κωνσταντινούπολη; Γιατί είναι τόσο σημαντική προσελκύοντας κάθε χρόνο θρησκευτικό τουρισμό; Τί έγινε το 325 μ.Χ. στην Νίκαια;

Γυρίσματα στη Νίκαια και την Πόλη

Η Μελικέ Τσαπάν ξεκίνησε να ερευνά για τη Σύνοδο της Νίκαιας με τη συμβολή του Συμβούλου Παραγωγής του ντοκιμαντέρ Λάκη Βίγκα, τον Ιανουάριο του 2025, ενημερώνοντας μάλιστα και τον Οικουμενικό Πατριάρχη για την νέα της δουλειά. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης βρήκε την ιδέα πολύ ενδιαφέρουσα και έδωσε την ευχή του. Ξεκίνησαν γυρίσματα πρώτα στην Νίκαια, στη συνέχεια στην Κωνσταντινούπολη. Για το ντοκιμαντέρ μίλησαν Επίσκοποι από όλες της χριστιανικές κοινότητες στην Κωνσταντινούπολη. Εκ μέρους της ελληνορθόδοξης εκκλησίας μίλησαν ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Μακάριος, ο Μητροπολίτης Μύρων Χρυσόστομος Καλαϊτζής και ο διάκονος Αλέξανδρος Κουτσής, εκ μέρους των Αρμενίων ο Πατριάρχης Σαχάκ Μασαλιάν, εκ μέρους των Συριο- ιακωβιτών ο Γιουσούφ Τσετίν, ο Επίσκοπος το Αρενικοκαθολικών Βαρτάν Καζαντζιγιάν, ο Επίσκοπος Λατίνων Μασιμιλιάνο Παλινούρο. Μίλησαν επίσης Έλληνες και Τούρκοι καθηγητές: Ελί Τοκάι, Κουτλού Ακαλίν, Αϊσέ Ιτσόζ, Σιρέν Τσελίκ. Επίσης ο Τούρκος Ιστορικός Τέχνης Χαϊρί Φεχμί Γιλμάζ και η ξεναγός Κατερίνα Πρόκου.

Η ιστορική Σύνοδος της Νίκαιας και η σημασία της

Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος, που πραγματοποιήθηκε το 325 μ.Χ. συγκλήθηκε από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο για να αντιμετωπιστεί κυρίως η αίρεση του Αρειανισμού, που αμφισβητούσε τη θεότητα του Ιησού Χριστού.

Υπό την προεδρία του επισκόπου Οσίου της Κόρδοβας, περίπου 318 επίσκοποι από όλη τη χριστιανική οικουμένη συγκεντρώθηκαν. Η Σύνοδος διατύπωσε το Σύμβολο της Πίστεως (Σύμβολο της Νίκαιας), το οποίο καθόρισε τη δογματική θέση ότι ο Υιός είναι «ομοούσιος» με τον Πατέρα, θέτοντας τα θεμέλια της ορθόδοξης χριστολογίας. Επιπλέον, καθορίστηκαν κανόνες για την εκκλησιαστική διοίκηση και ορίστηκε ο τρόπος υπολογισμού της ημερομηνίας του Πάσχα. Η Σύνοδος της Νίκαιας έθεσε πρότυπα για τις μετέπειτα Οικουμενικές Συνόδους και ενίσχυσε την ενότητα της Εκκλησίας υπό την αιγίδα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Φωτογραφίες: Mıgırdiç Arzivyan

Απογοήτευση και θλίψη εκφράζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο με γραπτή ανακοίνωσή του για την δικαστική απόφαση της Αιγύπτου σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ιστορικής Μονής του Σινά. Το Φανάρι απευθύνει έκκληση στην αιγυπτιακή κυβέρνηση να βρει τον ενδεδειγμένο τρόπο για να διατηρηθεί το καθεστώς της Μονής.

Ακολουθεί η ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου:

«Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον μέ ὀδυνηράν ἔκπληξιν ἐπληροφορήθη ὅτι τό ἁρμόδιον δικαστήριον τῆς Αἰγύπτου ἔθεσεν ἐν ἀμφιβόλῳ τό ἀπό αἰώνων κρατοῦν ἰδιοκτησιακόν καθεστώς τῆς ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Σινᾶ, ἀναγνωρίζον κατ᾽ οὐσίαν εἰς τήν ἐκεῖσε μοναστικήν ἀδελφότητα μόνον δικαίωμα χρήσεως ἐπί τῶν περιουσιακῶν στοιχείων αὐτῆς.

Ἀπογοήτευσις καί θλῖψις εἶναι ἡ ἀντίδρασις τῆς Πρωτοθρόνου Ἐκκλησίας τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία ἀνέκαθεν περιβάλλει τό σεβάσμιον τοῦτο καθίδρυμα τοῦ Αὐτοκράτορος Ἰουστινιανοῦ μέ στοργήν, θαυμασμόν καί εὐγνωμοσύνην διά τήν προσφοράν του ἐπί αἰῶνας εἰς τήν πίστιν, τό Γένος, τόν πολιτισμόν.

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον κάμνει ἔκκλησιν πρός τήν Αἰγυπτιακήν Κυβέρνησιν, ἐπί τῇ βάσει καί τῶν χθεσινῶν δηλώσεων τοῦ Προέδρου τῆς χώρας Ἐξοχ. κ. Ἀμπντέλ Φατάχ Ἀλ Σίσι, νά ἀνεύρῃ τόν ἐνδεδειγμένον τρόπον διά νά διατηρηθῇ τό ἰδιοκτησιακόν καθεστώς (status quo) τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, τό ὁποῖον ἐσεβάσθη ἰδιαιτέρως καί διεσφάλισε προνομιακῶς ἐπί αἰῶνας καί τό Ἰσλάμ, καί νά ὑλοποιήσῃ τήν πρόσφατον συμφωνίαν αὐτῆς μετά τῆς Μονῆς. Ὁ σεβασμός τῶν ἀπ᾽ αἰῶνος κρατούντων καί ἡ τήρησις τῶν συμφωνηθέντων ἠμποροῦν νά βοηθήσουν τήν Μονήν τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης νά συνεχίσῃ τήν θρησκευτικήν καί πολιτισμικήν ἀποστολήν της ἀπό τήν Χερσόνησον τοῦ Σινᾶ, ὅπου ὁ Θεός ὡμίλησέ ποτε πρός τούς ἀνθρώπους.

Οἱ αἰῶνες ἐσεβάσθησαν τήν Μονήν τοῦ Σινᾶ. Ἄς τήν σεβασθῇ σήμερον καί ἡ Αἴγυπτος, ὡς μία πολιτισμένη καί εὐνομουμένη χώρα, σεβομένη τάς θρησκευτικάς ἐλευθερίας καί τά ἀνθρώπινα δικαιώματα γενικῶς.

Ἡ Μονή τοῦ Σινᾶ εἶναι πολύτιμος κεκτημένος θησαυρός διά τήν χώραν τοῦ Νείλου, ὁ ὁποῖος περιποιεῖ τιμήν εἰς αὐτήν καί συνδέει συμβολικῶς καί οὐσιαστικῶς εἰς τό ἔδαφός της τάς δύο μεγάλας θρησκείας τοῦ Χριστιανισμοῦ καί τοῦ Μουσουλμανισμοῦ».

Της Άννας Ανδρέου

«Είμαστε υπερήφανοι για το ιστορικό σχολείο μας, ένα πρότυπο εκπαιδευτήριο της Πόλης», δήλωσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ενώπιον εκατοντάδων ομογενών στην θεατρική αίθουσα του Ζάππειου Σχολείου της Κωνσταντινούπολης. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης τίμησε με την παρουσία του την εκδήλωση για τα 150 χρόνια από την ίδρυση του Ζάππειου.

Παιδιά του νηπιαγωγείου και του δημοτικού απήγγειλαν ποιήματα και τραγούδησαν. Τα μεγαλύτερα παιδιά του Γυμνασίου και του Λυκείου έδωσαν μια μικρή θεατρική παράσταση την οποία επιμελήθηκε η φιλόλογος καθηγήτριά τους Χριστίνα Γκοβέση. Κατασυγκινημένοι όλοι στην κατάμεστη αίθουσα του Ζαππείου χειροκρότησαν τα παιδιά.

«Η Ομογένεια ξέρει να διασώζει την ταυτότητα και τονπνευματικό πολιτισμό της και σε δύσκολους καιρούς. Τοκτισμένο στο πλευρό του Ναού της Αγίας Τριάδος Ζάππειο, όπως και τα άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ομογενείας,έδιδαν στους μαθητές και τίς μαθήτριες, πέρα από τιςγνώσεις, και εκείνες τις ζωτικές αξίες, οι οποίες ανήκουν στον πυρήνα της ιδιοπροσωπίας του Γένους, συνδέονται μετην πορεία του στην ἱστορία και παραμένουν καθοριστικές για το παρόν και το μέλλον του», ανέφερε ο Οικουμενικός Πατριάρχη».

«Οι αριθμοί σήμερα είναι διαφορετικοί»

Ανατρέχοντας στο παρελθόν, ο Παναγιώτατος είπε ότι «είναι αξιομνημόνευτο το γεγονός ότι τό 1879, μόλις τέσσερα έτη μετά την ίδρυσή του, το Ζάππειο αναγνωρίσθηκε από τοΥπουργικό Συμβούλιο της Ελλάδος ως ισότιμο με τό Αρσάκειο». Όπως είπε «στο Νηπιαγωγείο, το Δημοτικό καιστο Γυμνάσιο/Λύκειο του Ζαππείου εφοίτησαν από το 1875 μέχρι το 1980, 28,713 μαθήτριες. Το σχολικό έτος 1961-62 είχε το Ζάππειο 835 μαθήτριες. Το δε Διδασκαλείο της σχολής, το οποίο ελειτούργησε από το έτος 1885/86 έως το1923/24 εχάρισε στην παιδεία 420 ἐκπαιδευτικούς».

Ωστόσο ο Οικουμενικός Πατριάρχης ανέφερε ότι «οι αριθμοί είναι σήμερα διαφορετικοί, αλλά το ‘πνεύμα του Ζαππείου’παραμένει αναλλοίωτο». 

«Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε όλες τις δυσκολίες»

Στη δική της ομιλία η Διευθύντρια του Γυμνασίου και Λυκείου του Ζαππείου Ρίκα Παντελάρα είπε «γιορτάζουμε με υπερηφάνεια τα 150 χρόνια και θα συνεχίσουμε αγέρωχα και συνετά το καθήκον μας».

«Είναι βαριά η παρακαταθήκη που μας κληροδότησαν οι ιδρυτές της και οφείλουμε να τη διαφυλάξουμε όσο καλύτερα γίνεται. Η εποχή που διανύουμε είναι δύσκολη και αβέβαιη. Αλλά με ομοψυχία, πνεύμα συνεργασίας, αλληλεγγύη, αλληλοβοήθεια και προσήλωση στο καθήκον, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε όλες τις δυσκολίες», ανέφερε.

Η Ρίκα Παντελάρα είπε ότι «ως οικογένεια του Ζαππείου, υποσχόμαστε ότι όσες δυσκολίες κι αν έρθουν, θα παραμείνουμε πιστοί στο όραμα και στη φιλοσοφία της Σχολής και θα βαδίσουμε στον δρόμο που χάραξαν οι ιδρυτές της».

Απευθυνόμενη στον Οικουμενικό Πατριάρχη είπε: «Η παρουσία σας Παναγιώτατε μας εμπνέει και μας καθοδηγεί πνευματικά στον καθημερινό αγώνα που δίνουμε».

Η Διευθύντρια του Γυμνασίου και Λυκείου του Ζαππείου έκλεισε την ομιλία της με ένα απόσπασμα από την ομιλία της Ιουστίνης Τσιραγγέλου Λαγουδάκξη στον Σύλλογο Ζαππίδων Αθηνών το 1946:

«Το έργον του Ζαππείου δεν εξέλιπεν, ούτε θα εκλείψη. Ζη και θα ζήσει. Ο σπόρος ο φυτευθείς θα βλασθήσει ως την ελευθέρανκαι προσφιλή πατρίδα μας....»

Λειτουργεί αδιαλείπτως από το 1875

Το Ζάππειο Παρθεναγωγείο Κωνσταντινουπόλεως ιδρύθηκε με χορηγία του Κωνσταντίνου Ζάππα και λειτουργεί αδιαλείπτως από το 1875. Είναι ένα εξαώροφο ιστορικό κτίριο, έργο του αρχιτέκτονα Ιωάννη Ιωαννίδη, στο Πέραν, δίπλα από την εκκλησία της Αγίας Τριάδας, το οποίο πλέον είναι μεικτό, στεγάζοντας το νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο. Τα άλλα δύο εκπαιδευτήρια της Πόλης είναι το Ζωγράφειο Λύκειο και η Μεγάλη του Γένους Σχολή.

Ίμβριοι υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και με διοργανωτή το Ίδρυμα Λασκαράτου καθάρισαν την παραλία Μακρύς Γιαλός του  Κεφάλου στην Ίμβρο.

Στην μεγάλης συμβολικής αξίας καθαρισμό της παραλίας του νησιού συμμετείχαν μαθητές των Σχολείων της ομογένειας της Ίμβρου, εκπρόσωποι των Ιμβριακών Σωματείων Αθηνών και Θεσσαλονίκης και πάρα πολλούς Ιμβριώτες. Ο Οικουμενικός Πατριάρχη ο οποίος κατάγεται από την Ίμβρο συνοδευόταν επίσης από εκπροσώπους του ιδρύματος Λασκαρίδη «People trust» και από τον Μητροπολίτη Ίμβρου και Τενέδου.

« Ήταν μια εξαιρετική οικολογική δράση», ανέφεραν στην ιστοσελίδα μας www.edotourkia.gr πηγές από την Ίμβρο οι οποίες μας έστειλαν και σχετικές φωτογραφίες.

Η παραλία Μακρύς Γιαλός βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της Ίμβρου, στην μακρόστενη χερσόνησο Κέφαλο. 

Πρόκειται για μια τεράστια αχανής παραλία, η οποία είναι εντελώς παρθένα. Εδώ συγκεντρώνονται και οι περισσότεροι λουόμενοι, ενώ η υπόλοιπη παραλία παραμένει άδεια. Χωρίς ομπρέλες και ξαπλώστρες, χωρίς ταβέρνες και δίχως κανένα ίχνος ανθρώπινης παρέμβασης, αποτελεί ένα από τα ομορφότερα φυσικά τοπία του νησιού. 

Υπάρχουν ακόμη αρκετοί Ρωμιοί

Μπορεί η Ίμβρος να λέγεται τώρα Gökçeada, τα υπέροχα ελληνικά χωριά της να φέρουν πια τουρκικά ονόματα, υπάρχουν όμως ακόμα αρκετοί Ρωμιοί που ζουν μόνιμα εκεί, και ακόμα περισσότεροι αυτοί που επιστρέφουν κάθε καλοκαίρι για να δώσουν ζωντάνια στα χωριά όπου μεγάλωσαν.

Η θέση της Ίμβρου

Η Ίμβρος βρίσκεται ανάμεσα στο τρίγωνο των νησιών Σαμοθράκης, Λήμνου και Τενέδου, από τα οποία απέχει αντίστοιχα δεκατρία, έντεκα και δεκαεπτά ναυτικά μίλια. Με πέντε φράγματα και ανάλογες τεχνητές λίμνες, θεωρείται το πιο πλούσιο νησί του Αιγαίου σε πηγές και τρεχούμενα νερά, μετά τη Σαμοθράκη. Είναι ένα ορεινό νησί, που χαρακτηρίζεται από τις απόκρημνες και θαλασσοδαρμένες ακτές της βορινής πλευράς του, αλλά και από τις ατέλειωτες και τεράστιες αμμουδιές της νότιας πλευράς του. Η περίμετρός του ξεπερνά τα 40 ναυτικά μίλια και κρύβει πολλές και ιδιαίτερα όμορφες γωνιές.

Σοφία Μαρμαγκιώλη

Αν βρεθείτε στην Πόλη σήμερα 23 Απριλίου του Αγίου Γεωργίου μην ξεχάσετε να επισκεφτείτε την Πριγκηπο και τον Άγιο Γεώργιο τον Κουδουνά. 
Το μοναστήρι που ενώνει χριστιανούς και μουσουλμάνους, βρίσκεται στο νότιο λόφος της Πριγκήπου, στον Μαρμαρά, εκεί αφήνουν τις ευχές τους και οι μουσουλμάνοι. Δεσπόζει επιβλητικά στην κορυφή του νότιου λόφου της Πριγκήπου, του μεγαλύτερου και ίσως ωραιότερου από όλα τα Πριγκηπονήσια στη θάλασσα του Μαρμαρά. Πρόκειται για το Μοναστήρι όπου ενώνονται οι προσευχές χριστιανών και μουσουλμάνων που συρρέουν κατά χιλιάδες, για να προσκυνήσουν την εικόνα του Αγίου και να ζητήσουν να εισακούσει τις παρακλήσεις τους. 

Ο βοσκός είδε τον Άγιο στον ύπνο του

Η παράδοση θέλει τη μονή να χτίστηκε το 963, όταν βασίλευε ο Νικηφόρος Φωκάς, και τη θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου να έχει δοθεί στο μοναστήρι από τη γυναικεία Μονή της Ειρήνης της Αθηναίας. Η εικόνα αυτή έμεινε χωρίς να υποστεί καμία φθορά μέχρι την εύρεσή της από κάποιο βοσκό. Σύμφωνα με το θρύλο, ο βοσκός είδε στον ύπνο του τον Άη Γιώργη να του προτείνει να ανέβει στο λόφο για να τον βρει. Του είπε να σκάψει εκεί όπου θα άκουγε κουδούνια να χτυπούν. Έτσι και έγινε. Ο βοσκός ακολούθησε κατά γράμμα αυτά που του είπε ο Άγιος και βρήκε την εικόνα σκεπασμένη από μια αρμαθιά κουδούνια, γι' αυτό πήρε την ονομασία Κουδουνάς. Στη συνέχεια, επανίδρυσε τη μονή προς τιμή του Αγίου. Από τότε δίνονται στους χιλιάδες προσκυνητές κουδουνάκια ως ευλογία του Αγίου τα οποία κατά τους ίδιους θαυματουργούν. Σύμφωνα με την παράδοση και μέχρι σήμερα, όσοι κάνουν τάμα παίρνουν ένα κουδουνάκι και όταν υλοποιείται το τάμα τους το επιστρέφουν, φέρνοντας στο μοναστήρι λάδι, χρήματα και άλλα πολλά. 

Με καρουλάκια στα χέρια…

Μάλιστα, κάθε χρόνο το επισκέπτονται 250.000 άτομα, κυρίως Τούρκοι, γυναίκες, άντρες και παιδιά που ανεβαίνουν προς το μοναστήρι κρατώντας στα χέρια τους καρουλάκια. Ξετυλίγουν την κλωστή μέχρι να φτάσουν στην είσοδο της εκκλησίας. Δεν επιτρέπεται να μιλάνε όσο ανεβαίνουν. Μπορούν να μιλήσουν μόνο στην επιστροφή όταν θα έχουν αφήσει την ευχή τους στον Άγιο. Μόνο έτσι θα τους ακούσει ο Άγιος και θα πραγματοποιήσει την ευχή τους. Ο καθένας γράφει ό,τι θέλει σε ένα χαρτάκι και το αφήνει στον Άγιο. Πολλοί θα επιστρέψουν σε σύντομο χρονικό διάστημα για να ευχαριστήσουν τον Άη Γιώργη που άκουσε την προσευχή τους και ικανοποίησε την επιθυμία τους ή βρήκε λύση στο πρόβλημά τους.Το μοναστήρι γιορτάζει δύο φορές το χρόνο. Του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Θέκλας, στις 24 Σεπτεμβρίου, όταν θα συρρεύσει και πάλι μεγάλο πλήθος προσκυνητών. Όπως λένε χιλιάδες Τούρκοι που έρχονται κάθε χρόνο στον Άγιο Γεώργιο, «ο άγιος δεν ξεχωρίζει Ρωμιούς από αλλόθρησκους και τους φροντίζει όλους».

Σοφία Μαρμαγκιώλη

Αν βρεθείτε στην Πόλη τις Άγιες μέρες του Πάσχα καιεπιθυμείτε να βιώσετε την κατάνυξη αυτών των ημερών δεν έχετε παρά να επιλέξετε έναν από τους πολλούς Ναούς της Πόλης.

Μεγάλο Σάββατο στην Αγία Τριάδα

 Το Μ.Σάββατο το πρωί ο Δεσπότης στην Αγία Τριάδα στην Ταξίμ ευλογεί τους πιστούς με τις δάφνες, ένα έθιμο που αξιζει πραγματικά να το δείτε για την ιδιαιτερότητα και τη μεγαλοπρέπεια με την οποία τελείται. Το Μ. Σάββατο το βράδυ κατά διάρκεια της Ανάστασης δεν υπάρχουν πυρετοχνήματα και η τελετή πραγματοποίεται με κατάνυξη και μεγάλη συναισθηματική φόρτιση.  

Ανάσταση στο Φανάρι 

Στο Οικουμενικό Πατριαρχείο στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι η λειτουργία θα ψαλεί στις 12 τα μεσάνυχτα όπως πάντα καθώς επίσης σε πολλές εκκλησίες της Πόλης όπως στην Αγία Τριάδα στην Πλατεία Ταξίμ, στον Άγιο Δημήτριο στα Ταταύλα, στο Γενέσιο της Παναγίας στο Μπεσίκτας, στον Άγιο Νικόλαο στο Νιχώρι, στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών στο Μέγα Ρεύμα. 

Πρώτη Ανάσταση στο Μπαλίνο

Από το 2024 γίνεται Ανάσταση, η πρώτη Ανάσταση όπως την αποκαλούμε εδώ στην Πόλη, στην εκκλησία του Μπαλίνου στην περιοχή του Μπαλάτ. Η λειτουργία ξεκινά στις 19.00 το απόγευμα. 

Κυριακή του Πάσχα στο Μπαλίνο

Την Κυριακή του Πάσχα στις 10.00 το πρωί, το Πατριαρχείο κρατά ένα Βυζαντινό έθιμο. Στην επίσημη σάλα του κτιρίου, στον δεύτερο όροφο, οι διάκονοι ντύνουν τον Πατριάρχη με όλα τα χρυσοποίκιλτα άμφια που αρμόζουν στην Πασχαλινή ακολουθία και στη συνέχεια όλοι κατεβαίνουν στον ναό με τη σειρά, με τον Πατριάρχη να εμφανίζεται τελευταίος καιψάλλουν τη λειτουργία της ημέρας, ενώ διαβάζουν και το Ευαγγέλιο σε 12 διαφορετικές γλώσσες.

Επτά επιτάφιοι Μ. Παρασκευή

Καθαρά Πολίτικο έθιμο τη Μ. Παρασκευή αυτό των Επτά (7) Επιταφίων στο οποίο συμμετέχουν και πολλοί επισκέπτες από την Ελλάδα, δηλαδή προσκυνούν τον Επιτάφιο σε επτά διαφορετικές εκκλησίες. Ανάμεσα τους είναι κι εκείνοι που έχουν τους συγγενείς τους θαμμένους στο νεκροταφείο. Τελούν τρισάγια στους τάφους και μοιράζουν κόλλυβα για την ανάσταση των ψυχών τους. Η πιο συγκινητική στιγμή του Πολίτικου Πάσχα είναι η περιφορά του Επιταφίου στους δρόμους της Πριγκήπου. Η Παναγία της Πριγκήπου είναι η μόνη Ρωμαϊκή Ενορία που πραγματοποιεί περιφορά έξω στους δρόμους, έθιμο που αναβίωσε πρώτη φορά το 2004. 

Πασχαλινά Τραπέζια

Ρωμιοί και Ελλαδίτες μαζί με συγγενείς και φίλους τόσο από την Τουρκία όσο και από την Ελλάδα μαζεύονται σε κάποιες Ενορίες ή σε διάφορα μέρη και στήνουν Πασχαλινά τραπέζια με άφθονο φαγητό και κρασί. Κάπως έτσι κλείνει ο κύκλος της λαμπρότερης εορτής της Ορθοδοξίας, σε μια Πόλη που το όνομα και η ιστορία της αποτελούν βαριά κληρονομιά και μνήμη όλων των Ορθοδόξων.

Όλα εδώ είναι αλλιώτικα ίσως και πιο έντονα. Η συνύπαρξη διαφορετικών θρησκειών και πολιτισμών προσδίδουν μια διαφορετική ατμόσφαιρα τις πένθιμες αυτές ημέρες και η προσδοκία για Ανάσταση ίσως να είναι και πιο έντονη.

Ολυμπία Μπέτσα

Μια πορεία με μαθητές, απόφοιτους και δασκάλους ξεκίνησε την Κυριακή 6 Απριλίου από την Παναγία Μουχλιώτισσα αμέσως μετά τη λειτουργία και ανεβαίνοντας συμβολικά τον ανήφορο που οδηγεί στην Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή (ΠΜΓΣ), τον Φάρο της Γνώσης. Πρόκειται για την καθιερωμένη πορεία μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας στην Παναγία Μουχλιώτισσα, που πραγματοποίησαν οι Σύνδεσμοι Αποφοίτων της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής και του Ιωακείμειου Παρθεναγωγείου. Στην Παναγία Μουχλιώτισσας τελέστηκε Αρτοκλασία υπέρ υγείας των Μεγαλοσχολιτών και των Ιωακειμειάδων. 

Το έθιμο επανήλθε το 1992

Η καθιερωμένη πορεία των Μεγαλοσχολιτών μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’60 τελούταν στις 30 Ιανουαρίου, ημέρα γιορτής των Γραμμάτων, αλλά και επετείου ίδρυσης της ΠΜΓΣ από τα τέλη του 19^ου αιώνα. Οι απόφοιτοι την Κυριακή που ακολουθούσε τους Γ΄ Χαιρετισμούς εκκλησιάζονταν στον Π. Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου, όπου τελούταν μνημόσυνο υπέρ των αοιδίμων ιδρυτών, ευεργετών, εφόρων, διδασκάλων και μαθητών αυτής. Στη συνέχεια, η πομπή των αποφοίτων ανέβαινε συμβολικά τον ανήφορο προς το Φάρο της Γνώσης, το σχολείο που αγέρωχα στέκει στον πέμπτο λόφο, στην αίθουσα τελετών του οποίου παρουσιαζόταν μια επιστημονική πραγματεία από καθηγητή της Σχολής που κατά το δυανυόμενο σχολικό έτος εκπληρούσε καθήκοντα γραμματέα. Από τα τέλη της δεκαετίας του ΄60 το έθιμο σιγά σιγά ατόνησε, αλλά επανήλθε από το 1992, επί της Σχολαρχίας του κ. Νικολάου Μαυράκη (πατρός Γενναδίου σήμερα), οπότε ο Σύνδεσμος των Αποφοίτων της ΠΜΓΣ επανέφερε την καθιερωμένη πορεία μαζί με τον Σύνδεσμο Αποφοίτων του παρακείμενου Ιωακείμειου Παρθεναγωγείου, του οποίου η λειτουργία σταμάτησε το 1988. Η πορεία καθιερώθηκε να τελείται μετά τους Γ΄ Χαιρετισμούς στη γειτονική Παναγία Μουχλιώτισσα, εκκλησία που γειτονεύει και με τα δύο σχολεία.

Παναγία Μουχλιώτισσα άρρηχτα δεμένη..

Η Παναγία Μουχλιώτισσα είναι άρρηκτα δεμένη με τη σχολική ζωή των μαθητών της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής και των μαθητριών του Ιωακείμειου Παρθεναγωγείου. Εκκλησιασμοί, κατηχήσεις, η πορεία των Αποφοίτων καταδεικνύουν τους ισχυρούς δεσμούς. Κομμάτι της ταυτότητας των μαθητών και μαθητριών, αυτή η ταπεινή εκκλησία αποτελεί σημείο αναφοράς και αρχέτυπο της αγάπης και της ασφάλειας που συρρικνώνονται στο πρόσωπο της Παναγίας. 

Τιμούνται οι απόφοιτοι

Κάθε χρόνο τιμούνται οι απόφοιτοι που συμπληρώνουν 25 και 50 χρόνια από την αποφοίτησή τους, αλλά παρευρίσκονται και όσοι άλλοι επιθυμούν. Οι απόφοιτοι συγκεντρώνονται στην είσοδο του σχολείου και καλούνται από τον πρόεδρο του συνδέσμου με αλφαβητική και χρονολογική σειρά να ανέβουν στην αίθουσα τελετών. Φέτος, τιμήθηκαν με αναμνηστική πλακέτα οι απόφοιτοι του 1975 και του 2000. Την εκδήλωση χαιρέτισαν ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αποφοίτων της ΠΜΓΣ κ. Σάββας Παναγιωτίδης, ο Πατριαρχικός Εκπρόσωπος Πανοσολιογιώτατος Αρχιμανδρίτης κ. Καισάριος Χρόνης, η πρόεδρος του Συνδέσμου Αποφοίτων του Ιωακείμειου Παρθεναγωγείου κ. Αγνή Νικολαΐδου, ο πρόεδρος της Εφορείας της ΠΜΓΣ κ. Παντελής Παναγιωτίδης και ο Σχολάρχης κ. Δημήτριος Ζώτος. Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του και ο εκπρόσωπος ιδρυτή κ. Αθανάσιος Αγγελίδης. 

Η συνάντηση συμβολίζει την αγάπη

Στην αίθουσα τελετών, παράλληλα με τη βράβευση, παρατίθεται γεύμα αγάπης με παραδοσιακά νηστίσιμα εδέσματα και την πατροπαράδοτη φασολάδα. Όπως αναφέρει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αποφοίτων κ. Σάββας Παναγιωτίδης, η όλη εκδήλωση την οποία διοργανώνουν οι Σύνδεσμοι Αποφοίτων με τη στήριξη των κοινοτήτων, αποσκοπεί στην επανένωση των μαθητών και μαθητριών μεταξύ τους και με τα σχολεία τους που αποτέλεσαν ορόσημα και εφαλτήρια της ζωής τους. Η συνάντηση αυτή συμβολίζει την αγάπη, την αλληλεγγύη, τη διατήρηση των δεσμών και των αναμνήσεων των μαθητικών χρόνων και είναι μια υπόσχεση για μελλοντική ηθική και υλική στήριξη των σχολείων.